Dag 6 Taman Negara

Dit is wel een vakantie van veel geklaag hoor.....

Hadden we het gister over een zware dag met veel gereis en wachten, maar vandaag spant de kroon. Wat een f*cking zware ochtend.... Ja alleen de ochtend, want s' middags hebben we bij moeten tanken haha. Wat hebben we gedaan, nou volgens de reis dit:

 

 

De dag begon mooi vanmorgen. De mist hing over de boomtoppen en gaf een heerlijk mystiek gevoel. Erg mooi om te zien, lastig om op de foto goed te krijgen, zeker met een slaapkop als mij. We hadden weer beide slecht geslapen. Geen idee waar dat door komt. Op zich zijn alle bedden wel goed te doen. Waarschijnlijk het lawaai van de airco en een stromend water uit de douche... Wie zal het zeggen. Het ontbijt in dit hotel is toch vrij basic. Niet veel keus, maar niet slecht. Dus we hebben ons ontbijtje genomen en zijn gaan wachten tot we opgehaald werden. We moesten uiterlijk 09:15 bij Mama Chop zijn. Dit is het restaurantje op het water waar we gister zo lekker hadden gegeten. Vanuit hier werden ook de uitjes weer geregeld en werd je met longtailboot opgehaald. Na de groep te hebben verdeeld in twee, want we passen niet allemaal in 1 bootje, zijn we een stukje gaan varen naar het gedeelte waar onze hel begon. Nadat we een stukje het oerwoud zijn ingelopen kwamen we uit op een open plek. Hier werd wat uitleg gegeven over bloedzuigers en dergelijke. Daarnaast werd er ook gevraagd wat er als eerste gedaan werd. Namelijk de canopy walk eerst of de klim naar besik tesirek. Er werd massaal geantwoord... Doe het zwaarste maar eerst.... Helemaal mee eens natuurlijk... Maar achteraf gezien hadden we het liever laten varen.. Zo verdomd zwaar. Ik hoop dat wij de moeite niet voor niets hebben gedaan want het enige wat er uit die klim kwam zijn de veruitzichten die je op de foto's ziet. We zijn nog nooit zoveel lopen zweten. Aan het einde van de tocht waren mijn tshirt, broek, onderbroek en sokken zo zeiknat van het zweet dat het leek alsof ik in een rivier had gelegen. Klimmen en klauteren door de mulle zand, tussen de wortels van de bomen en struiken. We hebben eigenlijk niets van de omgeving gezien omdat we ons zo moesten focussen op het klimmen.... Pfffff nooit meer. En als het dan nog een kleine helling had ok.... Maar dit was zo stijl, dat ze ook af en toe wat touw hadden hangen waar je je mee op kon trekken... We hadden het zo zwaar dat we op een gegeven moment achter aan liepen... Onze eigen tempo. We kwamen uiteindelijk op twee open plekken terecht waar we dus de foto's konden maken. Leuk, maar het was het voor det niet waard. Ik ben blij dat ik ze erop heb staan, maar hoef er niet nog eens heen. Haha. Gelukkig was er ook nog een terug reis... en gelukkig ook dezelfde weg weer terug. Voor mij heerlijk want naar benede ging als een koekie. Voor det was dit nog erger. Ze heeft mooie, inmiddels bruine Nikes, waar bijna geen profiel op zit. Heerlijk glijden voor haar. En dat was natuurlijk eng, maar goed we hebben het gehaald en zijn uiteindelijk bij de canopy walk uitgekomen. Dit is eigenlijk waarvoor we de tour wilden doen. Over zon immens lange loopbrug lopen van de ene kant naar de andere kant van de berg, met daaronder een uitzicht op een 40/50 meter diepte. Tenminste dat hadden wij voor ogen. Het klopt wel dat we over een loopbrug moesten dat op 40/50 meter hoogte lag. En het was ook wel indrukwekkend, maar dit was gewoon een soort van pretpark. Gewoon aangelegd om mensen een andere belevenis te geven van het oerwoud. En om geld binnen te halen natuurlijk. Geen gedwongen manier om van de ene kant naar de andere kant te komen. Maar goed het was wel leuk om te doen en het gaf wel een tof gevoel zo hoog door de bomen heen.........

 

Morgen gaan we alweer naar de volgende plek van bestemming. Cameron Highlands.

We verlaten de mooie omgeving van Taman Negara morgen weer met de longtailboot en mogen dan nog 3 uur genieten van de omgeving per boot.

 

Tot morgen allen.... Tenzij er geen inet is....